Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

H συναυλία


Πρόπερσι τα Χριστούγεννα ήταν η πρώτη μου συναυλία. Ετοιμάστηκα, πήρα την κιθάρα μου και ξεκίνησα για το ωδείο. Εκεί συνάντησα τα κορίτσια : την Ειρήνη, τη Φανή και την Ελένη. Ο κύριος της κιθάρας είχε πει πως θα είμαι ντουέτο με την Ειρήνη.

Ανεβήκαμε στο δεύτερο όροφο του Δημαρχείου για να κάνουμε μια τελευταία πρόβα και να κουρδίσουμε τις κιθάρες μας. Βγάλαμε τις θήκες και αρχίσαμε μία μία να κουρδίζει την κιθάρα. Εγώ είχα πάρα πολύ άγχος, επειδή φοβόμουν μην τα κάνω θάλασσα. Και τότε είπα στον κύριο:
-Δεν μπορώ να βγω!
-Τι λες τώρα βρε Θεοδώρα,απάντησε.
-Έλα Θεοδώρα μου σε λίγο θα βγούμε, ξέχασέ το, είπε η Ειρήνη.

Αφήσαμε τις θήκες και πήγαμε από την πίσω πόρτα που έβγαζε στη σκηνή. Ο κύριος είπε:<<άντε πάμε κορίτσια >>. Της Ειρήνης της έτρεμαν τα χέρια και εμένα η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που ακουγόταν στο ξύλο της κιθάρας.

Μόλις καθίσαμε ο κύριος είπε:<<ένα, δύο, τρία και πάμε να ξεκινήσουμε>> άλλα της Ερήνης της έπεσαν οι παρτιτούρες. Τις μάζεψε γρήγορα και αρχίσαμε να παίζουμε τα κομμάτια. Ξεχάστηκα λίγο και το απόλαυσα , μετά από λίγο τελειώσαμε , βγήκαμε όλο χαρά από τη σκηνή κι ένιωσα τόσο ενθουσιασμένη που όποιον έβλεπα τον χαιρετούσα. Ο κύριος ,χαρούμενος, μας αγκάλιασε. Η Ειρήνη χοροπηδούσε από τη χαρά της κι εγώ ποτέ δεν είχα νιώσει τόσο μα τόσο ενθουσιασμένη!

Ήταν η πρώτη και καλύτερη συναυλία της ζωής μου!!!

Θεοδώρα  Ε 1

2 σχόλια:

Παρακαλούμε να γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες και ορθογραφημένα!