Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Ζώα που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν

Σπιζαετός
Ο Σπιζαετός είναι ένας αετός μεσαίου μεγέθους (65 - 72 εκ.) , με άνοιγμα φτερών 150 - 180 εκ. , που στην Ευρώπη περιορίζεται στι Μεσογειακές περιοχές. Η παγκόσμια εξάπλωσή του, εκτείνεται από την ΒΔ Αφρική και την Ιβηρική χερσόνησο, ανατολικά στη Β. Ινδοκίνα και στη Ν. Κίνα.

Ο Σπιζαετός ζει σε χαμηλού και μεσαίου υψομέτρου ορεινές περιοχές, (ως 1500 μ.) και σπανιώς ψηλότερα. Απαντάται κυρίως σε θερμές βραχώδεις ορεινές περιοχές με εκτεταμένους θαμνώνες  (μακί, φρύγανα) , και λιγότερο συχνά σε δάση, αλλά και σε γυμνές πλάγιες  χωρίς καθόλου βλάστηση. Κυνηγάει στα πιο πολλά είδη βιοτόπων και φωλιάζει σε απόκρημνα βράχια και σπανίως σε δέντρα. Το κάθε ζευγάρι φτιάχνει αρκετές φωλιές (1-6), η μια κοντά στην άλλη (ακόμα και στον ίδιο βράχο) που τις χρησιμοποιεί διαδοχικά. 
('Ελενα)

Χρυσαετός
Ο  χρυσαετός  είναι είδος   προς  εξαφάνιση  .  Το  χρώμα  του   είναι  κυρίως    μαυριδερό-καφετί,με   ωχρό-ασπροκίτρινο   στο  επάνω  μέρος  του   κεφαλιού,  το σβέρκο  και  τα  πλάγια  του  λαιμού.  Eπίσης   στον   κάθε  ώμο   έχει  χαρακτηριστικό   άσπρο  ''μπάλωμα''  και  η  ουράτου  είναι  γκρίζο-καφέ  με  στενές   σκούρες   ραβδώσεις   και   μια  φαρδιά   σκούρα  μπάρα   στην   άκρη. Σημαντική  αιτία  θανάτου   αποτελούν  οι δευτερογενεί  δηλητηριάσεις,  κάθως  οι χρυσαετοί  μερικές  φορές  καταναλώνουν  νεκρά  ζώα.  

Το θηλυκό γεννά 2-3 αυγά στο τέλος Φεβρουαρίου και τα επωάζει για 40-45 ημέρες σε φωλιές που βρίσκονται σε απόμερους γκρεμούς. Οι νεοσσοί δεν έχουν φτέρωμα. Μένουν στη φωλιά 11 εβδομάδες και τους φροντίζουν οι γονείς τους. Συνήθως επιβιώνει μόνο ο ένας , ο οποίος σκοτώνει τους άλλους ή τρώει όλη την τροφή, με αποτέλεσμα οι άλλοι να πεθάνουν από ασιτία. Ο χρυσαετός σε καλές συνθήκες διαβίωσης ζει πολλά χρόνια. Μάλιστα, στα αυτοκρατορικά ανάκτορα της Βιέννης, στην αιχμαλωσία και με καλή περιποίηση, υπήρξε αετός που έζησε 100 χρόνια.
(Χάρης)

Αιγαιόγλαρος
Ο Αιγαιόγλαρος είναι ένα  είδος γλάρου ενδημικό  της Μεσογείου, εύκολα αναγνωρίσιμο από το βαθύ κόκκινο ράμφος και τα μαύρα πόδια του. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70 ο παγκόσμιος πληθυσμός του είδους υπολογιζόταν σε 1000 ζευγάρια. Όμως, με την εντατικοποίηση της μέσης αλιείας στην δυτική Μεσόγειο και την αύξηση της ποσότητας των ψαριών που πετιούνται από τα  αλιευτικά σκάφη, ο παγκόσμιος πληθυσμός του Αιγαιόγλαρου αυξήθηκε απότομα. Ο συνολικός πληθυσμός είναι 21.500 ζευγάρια σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2008. Στην Ελλάδα το είδος αναπαράγεται μόνο στο Αιγαίο και ο πληθυσμός του υπολογίζεται σε 350-500 ζευγάρια, σε αποικίες που κυμαίνονται από 5-85 ζευγάρια.  

Παρ’ όλα αυτά όμως, το είδος θεωρείται πολύ ευάλωτο καθώς το 90% του πληθυσμού του βρίσκεται συγκεντρωμένο σε δύο αποικίες της Ισπανίας. Έτσι, ο Αιγαιόγλαρος χαρακτηρίζεται από την Birdlife International ως είδος που "εξαρτάται από προστασία" και καταγράφεται ώς "κινδυνεύον" στο Ελληνικό Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Σπονδυλόζωων. Στη χώρα μας , αποικίες του είδους απαντώνται σε απομονωμένες, βραχώδεις νησίδες με λίγη βλάστηση, κυρίως στα Δωδεκάνησα, τους Φούρνους, την Αμοργό, την Πάρο, τις Σποράδες, τη Μυτιλήνη, τη Λήμνο, τη Χίο και την Κρήτη. 
 
Η κύρια απειλή που αντιμετωπίζει το είδος σχετίζεται με την ενόχληση των αναπαραγώμενων πουλιών από την παρουσία του ανθρώπου πάνω στις νησίδες, κάτι που συνδέεται με δραστηριότητες όπως η κτηνοτροφία, ο τουρισμός, η αλιεία, το κυνήγι και η συντήρηση και κατασκευή υποδομών. 
(Ζαχαρούλα)

Κιρκινέζι
Το κιρκινέζι, ένα γεράκι που μοίαζει πολύ με το βραχοκιρκίνεζο, το κοινότερο γεράκι στην Ελλάδα και την Ευρώπη, συμπεριλαμβάνεται στα παγκόσμια απειλούμενα είδη. Οι διαφορές του από το παρόμοιο και πολύ συγγενικό του βραχοκιρκίνεζο είναι οι εξής: Είναι πιο ανοιχτόχρωμο απο κάτω, τα χρώματα από πάνω είναι πιο απαλά και στο αρσενικό, τα δευτερεύοντα καλυπτήρια στις φτερούγες έχουν μπλε-γκρι χρώμα.Το πέταγμά του είναι πιο ενεργό, ενώ ο μετεωρισμός(πέταγμα επί τόπου για την αναζήτηση της λείας) διαρκεί έως έξι δευτερόλεπτα. Τότε μπορούμε επίσης να διακρίνουμε, ότι η ουρά του είναι γωνιώδης καθώς τα δύο μεσαία εξωτερικά πηδαλιούχα(μεγάλα φτερά της ουράς)είναι μεγαλύτερα.

Τον χειμώνα είναι απίθανο να τα δούμε  στη χώρα μας, εκτός από εξαιρέτικα σπάνιες περιπτώσεις. Νωρίς την άνοιξη, όταν επιστρέφουν από την Αφρική όπου ξεχειμώνιασαν, θα τα δούμε σε μεγάλες ομάδες σε στύλους της ΔΕΗ ή του ΟΤΕ, ή όλα μαζί σε μεμονωμένα δέντρα στον κάμπο. Μετά διασπείρονται στις θέσεις αναπαραγωγής. Η μεγάλη πλειοψηφία συγκεντρώνεται στα χωριά, όπου φωλιάζουν σε παλιά σπίτια ή αποθήκες. Πολλές φορές συγκεντρώνονται πολλές δεκάδες σε μια παλιά αποθήκη.    
 (Φανή)

Νερόκοτα
Aπό τα πιο τοπικά υδρόβια, τη βρίσκουμε όπου υπάρχει νερό. Οι νερόκοτες που απαντούμε στην Ελλάδα είναι επιδημητικές αλλά το χειμώνα καταφθάνουν κι άλλες απο το Βορρά. Στο νησί εμφανίζονται στο τέλος του χειμώνα και φεύγουν στις αρχές του καλοκαιρίου. Χοντρό,μαυριδερό πουλί ζει στα τέλματα, τους νερόλακες και στα στάσιμα νερά, σε κανάλια, λίμνες και ποτάμια. Πλέει με ευκινησία, κουνώντας νευρικά το κεφάλι και, εάν χρειαστεί, βουτάει για να αποφύγει τον κίνδυνο. Η νερόκοτα τρέφεται με φυτά, έντομα, αυγά ψαριών. Φωλιάζει στις καλαμιές και τους θάμνους κοντά στο νερό. Γεννάει άνοιξη και καλοκαίρι από 5 - 9 αυγά που κλωσούν και οι 2 γονείς επί 21 - 22 ημέρες!!!!!!!!! 
 (Όλγα)

Καρέτα Καρέτα
Η καρέτα καρέτα είναι ένα παλιό και μεγάλο ερπετό. Η χελώνα έχει σχετικά μεγάλο κεφάλι το οποίο υποστηρίζει τα δυνατά σαγόνια της. Το επάνω μέρος στο καβούκι των χελωνών έχει ελαφρώς σχήμα καρδιάς. Στην Ελλάδα ωοτοκούν (γεννούν) πάνω από 2000 χελώνες. Η παραλία Σεκάνα στο νησί της Ζακύνθου έχει τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε φωλιές παγκοσμίως. Ζει στη θάλασσα για πάνω από 100 χρόνια.Όταν φτάνει στα 4 χρόνια της έρχεται στην ακτή για να τοποθετήσει τα αυγά της στην άμμο.

Κάθε χελώνα γεννά περίπου 100 -120 αυγά σε μία τρύπα, που σκάβει στην άμμο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Τα αυγά παραμένουν στη φωλιά για 55 ημέρες. Ύστερα όλα τα αυγά εκκολάπτονται και μικρά χελωνάκια προσπαθούν όλα μαζί να βγουν στην επιφάνεια τη νύχτα. Μετά, όλα τα χελωνάκια βρίσκουν το δρόμο τους προς το νερό, οδηγούμενα  από ένα μυστηριώδες σήμα. Τα φώτα στην ακτή εμποδίζουν τις χελώνες από το να βγουν και να γεννήσουν τα αυγά τους και επίσης, παραπλανούν τα μικρά χελωνάκια προς λάθος κατεύθυνση. Αν κάποιος τουρίστας καταλάθος κάνει μια τρύπα στη φωλιά και σπάσει 1 αυγό τότε τα υπόλοιπα αυγά στη φωλιά καταστρέφονται. 
 (Δέσποινα , Θεοδώρα)


Φαντάζεστε τι μπορεί να συμβεί αν αυτά τα ζώα εξαφανιστούν; Η προστασία της φύσης είναι και δική μας ευθύνη!!! 

Παρακολουθήστε το βίντεο για να μάθετε ποια άλλα ζώα απειλούνται με εξαφάνιση:

Οι πλαστικές σακούλες σκοτώνουν τις θαλάσσιες χελώνες:

Ε 1 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε να γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες και ορθογραφημένα!