Τάξη ΣΤ' :Το ναυάγιο

Ένα ταξίδι που ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς  για τους θαλασσοπόρους της ΣΤ τάξης, καταλήγει σε ... ναυάγιο. Μην τρομάζετε όμως. Είναι ατρόμητοι και ικανοί να τα βγάλουν πέρα σε κάθε δυσκολία.
Να πώς έγιναν όλα απ' την αρχή :

Μια αξέχαστη περιπέτεια , Δημήτρης Π.

Είναι 1954 και πρόκειται για μια σημαδιακή μέρα για μένα και την οικογένειά μου. Φεύγω για Χαβάη και είμαι περήφανος γι' αυτό.

Για το ταξίδι δε χρειάστηκα πολλά πράγματα : το ψυγείο, τη φριτέζα,πόρτες, παράθυρα, τραπέζια και καρέκλες για την κατοικία πουβθα μείνω στη Χαβάη. Μαζί μου ήταν ο φίλος μου, Παφνούτιος.

Καθώς φεύγαμε, η μάνα μου μού φώναξε να ντύνομαι καλά, να τρώω καλά και να κοιμάμαι το βράδυ στις 9 κι το μεσημέρι στις 12. Φύγαμε το απόγευμα.

Βρισκόμασταν στην θάλασσα εδώ και 3 ημέρες και ήμασταν κοντά στην Καραϊβική. Το βράδυ, ενώ περνούσαμε με μικρή ταχύτητα απ' τα νησιά της, νιώσαμε να τραντάζεται το πλοίο και ακούσαμε φωνές απ' το αμπάρι. Βουλιάζαμε και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι, μέχρι που κατέβηκε το πλοίο κάνα μέτρο πιο κάτω.

Πανικοβληθήκαμε και, ενώ όλοι ψάχνανε τρόπο να κλείσουν την τρύπα που είχε δημιουργηθεί, εγώ και ο Παφνούτιος ξεφύγαμε με μια βάρκα σ' ένα απ' τα νησάκια Απ' την τρομάρα μας λιποθυμήσαμε. Το πρωί που ξυπνήσαμε είδαμε ένα πλοίο. Κάναμε σινιάλο και το πλοίο πλησίασε την παραλία.

Ανεβήκαμε πάνω και τι να δούμε; Τον Τζακ Σπάροου και τον Μαυρογένη. Τους ρωτήσαμε αν μπορούσαν να μας πάνε στη Χαβάη, αλλά εκείνοι μας εξήγησαν πως αν μέναμε μαζί τους, θα ζούσαμε περιπέτειες και δράση κι έτσι δεχτήκαμε.

Τώρα είμαι μέλος του πληρώματος και μου αρέσει, γιατί όπως λένε οι πειρατές,...

Γιο χο χο!

 

και ΑΡΓΓΓΓΚ!

 

Αντίο!

 

 

Ο Θησαυρός, Αλέξανδρος Σχ.

 

Μια μέρα βρήκα ένα χάρτη, τον κοίταξα προσεχτικά και κατάλαβα ότι ήταν χάρτης θησαυρού. Ήθελα πολύ να τον βρώ, γιατί τότε είχαμε οικονομική κρίση κι εγώ έμενα στο πιο φτωχό σπίτι του χωριού.

 

Ο θησαυρός βρισκόταν στην Καραϊβική που ήταν πολύ μακριά από εδώ, οπότε ξόδεψα τα περισσότερά μου χρήματα για προμήθειες και κράτησα μερικά μήπως μου τελειώσουν οι προμήθειες, να πάρω κι άλλα τρόφιμα. Επίσης αγόρασα κι ένα καράβι!!

 

Άρχισε λοιπόν το περιπετειώδες ταξίδι μου, δε βρήκα όμως πλήρωμα -αλλά καλύτερα! περισσότερο χρήμα για μένα, τον κάπτεν Άλεξ Σχοινάς. Αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες. Έπρεπε να περάσω τις γοργόνες που πνίγουν τους άντρες και τρώνε σάρκες και οστά. Ακόμα πέρασα απ' τη θάλασσα των βράχων όπου εκεί όμως βυθίστηκε το καράβι μου !

 

Πάλεψα με τα κύματα και τα κατάφερα με μόνο μια σανίδα κι έτσι βρέθηκα σε αυτό το ερημωμένο νησί...

 

Η περιπέτεια αυτή ήταν η καλύτερη της ζωής μου!