Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

ΠΕΔΙΑΔΑ ΑΜΑΖΟΝΙΟΥ ΕΥΑ-ΔΙΝΑ-ΠΑΟΛΑ ΤΑΞΗ ΣΤ

                                                       ΠΕΔΙΑΔΑ  ΑΜΑΖΟΝΙΟΥ



Ο Αμαζόνιος είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Γης. Διαρρέει τη Νότια Αμερική από τις Άνδεις ως τις εκβολές του, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Γενικά θεωρείται ο δεύτερος μακρύτερος ποταμός στη Γη μετά τον Νείλο, με μήκος 6.400 χιλιόμετρα, αλλά παρόλα αυτά, το μήκος του  φτάνει μέχρι τα 7.000 χιλιόμετρα, οπότε και είναι ο μακρύτερος ποταμός στη Γη. Ο Αμαζόνιος όμως είναι με διαφορά ο μεγαλύτερος ποταμός όσον αφορά τη μέση παροχή, που ανέρχεται σε 219.000 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο.
Το εμβαδόν της λεκάνης απορροής του είναι 6.915.000 χλμ² και είναι η μεγαλύτερη στη Γη. Ως πηγή του έχει αναγνωριστεί το όρος Μίσμι στο νότιο Περού
Την εποχή της Κατάκτησης, κοντά στις όχθες του Αμαζονίου κι των παραποτάμων του, κατοικούσαν μόνιμοι, σχετικά πυκνοί πληθυσμοί, που εφάρμοζαν εντατικές γεωργικές καλλιέργειες . Στους κάμπους , δηλαδή τις περισσότερο ανυψωμένες περιοχές ανάμεσα στους ποταμούς και τις πεδιάδες κατάκλυσής τους, κατοικούσαν και εξακολουθούν και σήμερα να κατοικούν, τουλάχιστον στις πιο απομακρυσμένες ζώνες τους , διάσπαρτες φυλές Ινδιάνων.

                               ΕΝΑΣ  ΜΥΘΟΣ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΠΕΔΙΑΔΑ 
                                                        ΑΜΑΖΟΝΙΟΥ                                                        



'' Είναι βέβαιο ότι βαθιά στο Μάτο Γκρόσο υπάρχουν εκπληκτικά ερείπια αρχαίων πόλεων - ερείπια ασύγκριτα παλιότερα από αυτά της Αιγύπτου...Είτε περάσουμε και ξαναεπιστρέψουμε, είτε αφήσουμε τα κόκκαλά μας να σαπίσουν εκεί, ένα πράγμα είναι σίγουρο : η απάντηση στο αίνιγμα της Νότια Αμερικής - και ίσως ολόκληρου του προϊστορικού κόσμου - πιθανά να βρεθεί όταν γίνει γνωστή η θέση αυτών των αρχαίων τοποθεσιών και γίνουν προσιτές στην επιστημονική έρευνα. Οι πόλεις αυτές υπάρχουν, αυτό τουλάχιστον το ξέρω...Δεν έχω καμιά αμφιβολία. Πώς θα μπορούσα άλλωστε ; Εγώ ο ίδιος έχω δει ένα μέρος από αυτές...Τα ερείπιά τους δείχνουν ότι πρέπει να ήταν οικισμοί-δορυφόροι μεγαλύτερων πόλεων''. Πολλοί χαρακτήρισαν τον Φόσετ αθεράπευτα ρομαντικό, ονειροπόλο και μυστικιστή. Βέβαια, οι πανάρχαιες πόλεις δεν βρέθηκαν. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η καρδιά του Αμαζονίου παραμένει ακόμα και σήμερα ανεξερεύνητη, πράγμα καθόλου παράξενο αν σκεφτούμε πως σε άλλα μέρη πολύ πιο προσιτά, όπως η Κεντρική Αμερική ή το Γιουκατάν, υπάρχουν αρχαίες πόλεις που δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί. Σε άλλα όμως πράγματα ο χρόνος δικαίωσε τον Φόσετ : τον Απρίλιο του 1973, η βραζιλιάνικη Υπηρεσία Προστασίας των Ινδιάνων ανακάλυψε μιά φυλή Λευκών Ινδιάνων με γαλάζια μάτια στην περιοχή της Αλταμίρα, στο πάνω μέρος του ποταμού Ρίο Σίνγκου. Ακόμη, λευκοί άποικοι στην περιοχή Άκρε - όπου μέχρι τη δεκαετία του '70 πιστευόταν ότι δεν υπήρχαν Ινδιάνοι - δέχτηκαν επίθεση από ''ψηλούς, καλοφτιαγμένους, πολύ όμορφους και με λευκή επιδερμίδα'' Ινδιάνους ! Εξίσου καταπληκτική είναι η ανακάλυψη μιάς ινδιάνικης φυλής στην περιοχή Πίκο ντε Νεμπλίνα της Βραζιλίας, όπου τον κυρίαρχο ρόλο έχουν οι γυναίκες. Ισως ο μύθος των Αμαζόνων να μην είναι τελικά και τόσο μύθος...








1 σχόλιο:

  1. Πολύ ενδιαφέρουσα η σύνδεση των μυθικών Αμαζόνων με την πεδιάδα του Αμαζονίου. Οι "λευκοί Ινδιάνοι" ίσως αποτελούν μια απόδειξη των υπερατλαντικών ταξιδιών των αρχαίων Ελλήνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε να γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες και ορθογραφημένα!