ΚΑΛΑΧΑΡΙ ΣΤ ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΑ & ΦΩΤΕΙΝΗ

  H έρημος Καλαχάρι είναι έρημος της νότιας Αφρικής, που βρίσκεται περίπου μεταξύ 20^o και 28^o νοτίου πλάτους και 19 και 24 ανατολικού μήκους. Η έρημος συνορεύει στα βόρεια με την κοιλάδα του Οκαβάγκο, στα ανατολικά με τα υψίπεδα του Τράνσβααλ, στα νότια με τον ποταμό Οράγγη και στα δυτικά με τα βουνά Νταμάρα και Νάμα.

   Καλύπτει έκταση 700.000 τ.χμ. Περιλαμβάνει τρεις αφρικανικές χώρες, την Μποτσουάνα, τη Ναμίμπια και τη Νότια Αφρική. Η εν λόγω έρημος συγκροτείται από αμμώδεις ή βραχώδεις εκτάσεις.
   Οι κάτοικοι είναι νομάδες , όπως επίσης και Βουσμάνοι και Οτεντότοι, που ζουν σε συνθήκες πενίας. Η Καλαχάρι διασχίστηκε για πρώτη φορά από τον Ντέιβιντ Λίβινγκστον και τον Ουίλιαμ Οϊγουέλ, το 1849.

    Στην Καλαχάρι φυτρώνουν κυρίως πόες και θάμνοι, ενώ υπάρχουν ίχνη από δάση στα βόρεια και δυτικά κράσπεδα. Το θηλαστικό μέρκατ είναι ενδημικό ζώο στην έρημο. Όπως όλα τα ζώα που ενδημούν εκεί, τα μέρκατ είναι σε μόνιμη επαγρύπνηση με σκοπό να διασφαλίζουν τις φωλιές τους από τις επιθέσεις των αρπακτικών θηρίων. Εξαιτίας της πτωχής βλάστησης, οι κάτοικοι ασχολούνται με το κυνήγι και με την κτηνοτροφία. Επίσης, τρέφονται με έντομα, όπως κατσαρίδες.

   Η θεμρκοκρασία ξεπερνά συχνά τους 45 βαθμούς Κελσίου, ενώ οι βροχοπτώσεις φτάνουν πλέον μόλις τα τρία εκατοστά.